Şiir dedim kan aktı
Durduramadı hiçbir nokta
Akıyordu da
Nehirleri bulandırmıştı
Sözler artık anlamsız
Buruk bir sayfada
Toplananlardı

Sebebim.Biliyor musun.Hala ayrılığa

uçan kuşlar hüzünlü hüzünlü ötüyor.

Hala aynı yerde durmuşlarda hiçbir 

rüzgara bakmıyorlar.Denizler çağırıyor 

onları,yollar çağırıyor,sözler çiziliyor 

yine de görmüyorlar.Hala aynı noktada 

gagalıyorlar yürekleri.Vuruyorlar çatına 

göğün yudumluyorlar yağmurları.Hala aynı 

durakta tünemişlerde hiçbir yolcuya yol 

vermiyorlar.

Söyle…

Belki de şöylesine bir havada,içinde bahar ışıkları olan ve daha

kentin neon ışıklarıyla aydınlanmamış vahalarda kirletilmemiş

umutlar doğursun gözbebekler.Yeniden yola düşsün aktarlar.

Fesleğeni,yasemini dersinler,toplasınlar kenarındaki hayattan.

Bir yudumluk söyleşileri dursun bulanık havada onu öylece alıp 

ışık diye kullansınlar.

Suyun azizi.Bilirim bu söylemler askıda sallanan yemenin gibidir.

Vahaları çekersin de denize atarsın.Bir çöl türküsünde dinlerisn 

hicazi seslenişi,burkarsın geceyi.Suyun sesinde ahengini bulursun.

Adın olur o zaman mateme çektiğin renkler.Beyazını saçlarına takarsın,

siyahını boynuna.Ellerine dolarsın maviyi…Hasret olursun

Kim bilebilir ki ayın duruşunda bir ses yuvalanır göğsümde.Konar şiirler

biriktirir.Akıtır yalnızlığı.Damlatır hece hece.Kaleme değince boğulur.

Ama söyleyerek kalır.Kalır mısralarda.Görünen sadece gölgesi olur.

Tadı dillerde derece derece üşütür renkleri.Söyle belki de kaç masum 

ağlamıştır bu tenhada.Kaç çocuk top sektirmiştir duvarlarında bu şehrin.

Sebebim.Biliyor musun.Hala ayrılığa uçan kuşlar hüzünlü hüzünlü ötüyor.

Hala aynı yerde durmuşlarda hiçbir rüzgara bakmıyorlar.Denizler çağırıyor 

onları,yollar çağırıyor,sözler çiziliyor yine de görmüyorlar.Hala aynı noktada

 gagalıyorlar yürekleri.Vuruyorlar çatına göğün yudumluyorlar yağmurları.

Hala aynı durakta tünemişlerde hiçbir yolcuya yol vermiyorlar.

Belirsiz gölgeler geçit töreninde.Hepsinde bir siyahlık.Nokta.Nokta.Virgülsüz ilerliyorlar saçlarımda.

Zihnimde onlara dair bir korku.Ellerimde bıraktıkları izler.Hepsinde bir acı.Bir gülümseyiş.Hangisini 

dökeyim şimdi ben bu hasrette.Gölgelerin hepsinde bir sen.Geçit töreninde.Saçlarıma dokunuyorlar,

yüreğime dokunuyorlar,ellerimi kesiyorlar,dudaklarımı kurutuyorlar….Hangisine selam edeyim.

Göremiyorum.Bu hangi zamandır.İçinde bir dağ resmi.Suistimal yaraları var ahdimde.Yaralayıcı hasret 

ifadelerinden.Yüreğime akıtıyorum bütün sancıları dilim kenetleniyor.İnildeseydim belki dört duvar ferahlık 

abidesi olurdu gözlerim.Ama içimde bir mahkumiyet yangını.Tutuklu kalmışım saçlarında.Yokluğunda

 tel tel dolanır da yakar herşeyimi.

Çek…